Προβολή Τραγουδιού 
| Στου Νεστού τα θολά νερά | 
 Η αθάνατη λύρα του Πόντου
Η αθάνατη λύρα του ΠόντουΣτιχουργοί: Νίκος Τσιμαχίδης
Συνθέτες: Νίκος Τσιμαχίδης
Καλλιτέχνες: Βασούλα Ευθυμιάδου, Νίκος Τσιμαχίδης
Αχ! Ν’ αηλί τη μαυρομάναν ατ’ς που έχ̌’ παιδόπα και χάνει͜ ατα! Εγώ πα εχάσα ’τα απάν’ ση Μακεδονίας τα ποτάμι͜α. Το ένα σο Νέστον και τ’ άλλο σο Στρυμόνα! ♫ Του Νέστου τα θολά νερά είναι καταραμένα Έφαγαν το κορμόπο μου, κλάψον εσύ, μητέρα Τ’ αυτόματα -ν- εβούιζαν απάν’ κέσ’ σο κιφάλι μ’ και το αίμαν εκχ̌ύουτον, μανίτσα μ’, από ’πάν’ ι-μ’ Μαύρα πουλία έτρωγαν, μανίτσα μ’, το κορμόπο μ’ Έλα έπαρ’ και θάψον με να ησυχάζ’ το ψ̌όπο μ’ Σο Νέστον απέσ’ εφέκα, μανίτσα μ’, το κορμόπο μ’ και σο Στρυμόναν τ’ έρημον το άλλο τ’ αδελφόπο μ’ Τέσσερα αδέλφι͜α έμ’νες και η μανίτσα μ’, πέντε Και -ν- αούτος ο πόλεμος σο κιφάλ’ εμουν ντ’ έγκεν! Τ’ αυτόματα -ν- εβούιζαν απάν’ κέσ’ σο κιφάλι μ’ και το αίμαν εκχ̌ύουτον, μανίτσα μ’, από ’πάν’ ι-μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αδελφόπο | αδελφάκι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αούτος | αυτός | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατα | αυτά | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| έγκεν | έφερε | ||
| έμ’νες | ήμασταν | ||
| εμουν | μας | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| εφέκα | άφησα | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάσα | έχασα | ||
| θάψον | (προστ.) θάψε | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κιφάλ’ | κεφάλι | ||
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κλάψον | (προστ.) κλάψε | ||
| κορμόπο | κορμάκι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδόπα | παιδάκια | ||
| ’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα | 
