Λεμόνα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βέφα Μιχαηλίδου, Γιάννης Φλωρινιώτης, Τάκης Ιωαννίδης

Σίτι͜α επέγ’να ομάλι͜α-ομάλι͜α
είδα ορμάνι͜α και λιβάδι͜α

Και ση λιβαδί’ σην άκραν
έστεκεν δεντρόν και μέγα

Έστεκεν δεντρόν και μέγα
σα νεράντζ̌ι͜α φορτωμένον

Έπλωσα να παίρω έναν,
εχολι͜άστεν η Λεμόνα

-Ντό χολι͜άσ̌κεσαι, Λεμόνα;
Πας̌ κι ετσάκωσα κλαδόπον;

(Κι) αν ετσάκωσα κλαδόπον
να τσακούται το χ̌ερόπο μ’

Κι αν εμάρανα φυλλόπον
να μαραίνεται το ψ̌όπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη, αρχή
εμάρανα	έκανα κτ να μαραθεί
επέγ’να	πήγαινα
έπλωσα	άπλωσα, έτεινα
ετσάκωσα	έσπασα
εχολι͜άστεν	θύμωσε, αγανάκτησε
κλαδόπον	κλαδάκι, μτφ. απόγονος
λιβαδί’	λιβαδιού
ομάλι͜α	(επιρρ.) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, ίσια
ορμάνι͜α	δάση	orman
παίρω	παίρνω
πας̌	μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και)	μήν πᾶς
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τσακούται	σπάει
φυλλόπον	φυλλαράκι
χ̌ερόπο	χεράκι
χολι͜άσ̌κεσαι	θυμώνεις, αγανακτείς
ψ̌όπο	ψυχούλα