Εμέν το μολύβ’ ’κι σκοτών’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θέμης Ιακωβίδης, Λάμπης Αναστασιάδης

Εμέν το μολύβ’ ’κι σκοτών’,
μαχ̌αίρ’ γερὰ ’κι ανοί͜ει με
Εμέν σκοτών’ το αρνόπο μ’
ντο πάω και ’κι ανοί͜ει με

Σην πόρτα σ’ βάλε καρακίδ’,
σο παραθύρι σ’ σκάλα
Και τη βραδήν αν ’κ’ έρχουμαι
εσύ τον κόσμον χάλα

Πας̌ κι είσαι πολλά έμορφος
γιά πολλά τσ̌αλιμλίσσα;
Το πόι σ’ έν’ άλλ’ έμορφον
είσαι και χατιρλίσσα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανοί͜ει	ανοίγει
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
βραδήν	βράδυ
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
γιά	είτε, ή	ya/yā
έμορφον	όμορφο
έμορφος	όμορφος/η
έν’	είναι
έρχουμαι	έρχομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρακίδ’	μάνταλο πόρτας
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
πας̌	μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και)	μήν πᾶς
πόι	ύψος, μπόι (ανάστημα)	boy
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σκάλα	κλίμακα, σκάλα, αποβάθρα λιμανιού, το μέρος μεταξύ των ποδιών της περισκελίδας προς την βουβωνική περιοχή (προσομοιάζει την κορυφή σκάλας προς το κεφαλόσκαλο), ειδικό εξάρτημα της παγίδας πουλιών	scala<scando
τσ̌αλιμλίσσα	επιδέξια (σε χορό κ.ά.), σκερτσόζα	çalımlı
χάλα	(προστ.) χάλασε, χώσε το χέρι σου
χατιρλίσσα	που έχει χάρη, αξιοσέβαστη, ευυπόληπτη	hatırlı<ḫāṭir