Προβολή Τραγουδιού
Τ’ εμόν τ’ αρνίν αν έξερεν |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αθανασιάδης, Κώστας Σιαμίδης
Τ’ εμόν τ’ αρνίν αν έξερεν εμέν ’κ’ εκατηγόρ’νεν Τα άστρα θα εκατήβαζεν κι εμέν θ’ επαρηγόρ’νεν Μάνα, κατηγορούνε με και ντο ’κι λέω λέγ’νε Ευτάνε τ’ ομματόπα μου νύχταν ήμεραν κλαίγ’νε Το «αχ!» ντ’ εσέβεν σην καρδι͜ά μ’ ’κ’ επορώ να εβγάλω Ατά τ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα και πώς θα ανασπάλω; Τη μανίτσα σ’ αν επορώ, πουλί μ’, θα φαρμακώνω Τ’ οσπιτόπο σ’ θα κολλίζω, τον κύρη σ’ θα σκοτώνω Γαβούρεψον, Σιαμίδη!
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ανασπάλω | ξεχάσω | ||
ατά | αυτά | ||
γαβούρεψον | (προστ.) ξερόψησε, (προστ.) καβούρδισε, (προστ.) τηγάνισε, ως προτροπή σε οργανοπαίκτη να συνεχίσει να παίζει με το ίδιο πάθος | kavurmak | |
εβγάλω | βγάλω | ||
εκατήβαζεν | κατέβαζε | ||
εκατηγόρ’νεν | κατηγορούσε | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφα | όμορφα | ||
έξερεν | ήξερε | ||
επαρηγόρ’νεν | παρηγορούσε | ||
επορώ | μπορώ | ||
εσέβεν | μπήκε | ||
ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
κολλίζω | κολλάω, βάζω φωτιά, καταστρέφω | ||
λέγ’νε | λένε | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον |