Η φοτά σ’ κοσκινίεται

Προβολή Τραγουδιού

Κέντρο Ποντιακών Μελετών | Ποντιακές Καταγραφές

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Δημητριάδης, Κώστας Σιαμίδης

Η φοτά σ’ κοσ̌κινίεται
άμον θάλασσας κύμαν [γιαρ]
Θα ρούζω και φουρκίγουμαι,
αρνί μ’, θα έ͜εις το κρίμα μ’ [γιαρ]

Αούτ’ ο κόσμος ύπουλον
και πολλά πονηρόν -ι [γιαρ]
Πολεμούν να φουρκίζ’νε μας
σ’ έναν χουλιάρ’ νερόν -ι [γιαρ]

Με τη φωτογραφία σου
έχω τρανόν χαράν -ι [γιαρ]
Χελι͜άλ’ και σο φωτόγραφον
π’ επαίρ’νεν την παράν -ι [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
έ͜εις	έχεις
επαίρ’νεν	έπαιρνε
κοσ̌κινίεται	κοσκινίζεται, κουνιέται σαν κόσκινο	κόσκινον
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
φοτά	μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά	futa
φουρκίγουμαι	πνίγομαι
φουρκίζ’νε	πνίγουν
χελι͜άλ’	κάτι που θυσιάζεται, προσφέρεται, ξοδεύεται με ευχαρίστηση, αν και είναι πολύτιμο ή κοστίζει πολλά	helal/ḥalāl
χουλιάρ’	κουτάλι	κοχλιάριον