΄Κι ξέρω ντό θα ’ίνουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Κέντρο Ποντιακών Μελετών | Ποντιακές Καταγραφές

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Κώστας Σιαμίδης

΄Κι ξέρω ντό θα ’ίνουμαι,
τρυγόνα μ’, ντό θα ’φτάγω
Θα παίρω το κιφαλόπο μ’
αλλού μέρος θα πάω

Έπλωσα το χ̌ερόπο μου
τεά θα κρούω απάν’ ατ’ς
Εντώκεν κι εγκαλιάστεν με
ατέν ας την χαράν ατ’ς

Πετάς, πετάς και πού θα πας,
πού θα κονεύ’ς, τρυγόνα μ’;
Κόνεψον στ’ εγκαλιόπο μου
ν’ ας χάν’ντανε τα πόνια μ’

’Κι ξέρω στο ποτάμ’ ρούζω,
γιόξιμ’ στα θαλασσάκρι͜α
Βάλεν νερόν και νίψον με
με του ματί’ σ’ τα δάκρυ͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
ατέν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
βάλεν	(προστ.) βάλε
γιόξιμ’	ή μήπως	yoksa+μη
εγκαλιάστεν	αγκάλιασε
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
εντώκεν	χτύπησε
έπλωσα	άπλωσα, έτεινα
θαλασσάκρι͜α	οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια
’ίνουμαι	γίνομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφαλόπο	κεφαλάκι
κονεύ’ς	εγκαθίστασαι, φωλιάζεις, προσγειώνεσαι	konmak
κόνεψον	(προστ.) εγκαταστήσου, φώλιασε, προσγειώσου	konmak
κρούω	χτυπώ
ματί’	ματιού
νίψον	(προστ.) πλύνε
παίρω	παίρνω
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
ποτάμ’	ποτάμι
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
τεά	τάχα, δήθεν, υποτίθεται	deyü (οθωμ. περιόδου)
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
χ̌ερόπο	χεράκι
χάν’ντανε	χάνονται, διώχνονται