Σ’ αούτ’ τον κόσμον ντ’ έρθαμε

Προβολή Τραγουδιού

Κέντρο Ποντιακών Μελετών | Ποντιακές Καταγραφές

Καλλιτέχνες: Κώστας Σιαμίδης, Στέφανος Χαλκίδης

Σ’ αούτ’ τον κόσμον ντ’ έρθαμε
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
θάνατος να μη έτον
[Μα την Παναΐαν, λέω!/Παναΐα, Παναΐα μ’!]
Άνθρωπον να μ’ εγέρανε
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
πάντα νέος να έτον
[Μα την Παναΐαν, λέω!]
θάνατος να μη έτον
[Είπα, μα την Παναΐαν!]

Τον κύρη μ’, ξαν, αρ’ έχασα
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
τριάντα έξ’ χρονών -ι
[Μα την Παναΐαν, λέω!/Παναΐα, Παναΐα μ’!]
Η μάνα μ’ πα επέθανεν
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
κι επέμ’να ορφανόν -ι
[Παναΐα, Παναΐα/Είπα, μα την Παναΐαν!]

Αν αποθάνω, γιαβρόπο μ’,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
φόρ’ το μαύρον το τσ̌ίτι σ’
[Μα την Παναΐαν, λέω!/Είπα, μα την Παναΐαν!]
Ωρι͜άσον τυραννίεσαι
[γιαρ, γιαρ, τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
και πας κολλί͜εις τ’ οσπίτι σ’
[Μα την Παναΐαν, λέω!/Παναΐα, Παναΐα μ’!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
αποθάνω	πεθαίνω
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εγέρανε	γερνούσε
έξ’	έξω ή ο αριθμός έξι
επέθανεν	πέθανε
επέμ’να	απόμεινα
έρθαμε	ήρθαμε
έτον	ήταν
κολλί͜εις	βάζεις φωτιά, καταστρέφεις, κολλάς, πήζεις το γάλα για να γίνει γιαούρτι/τυρί, (επί ανθρώπου) ονοματίζεις
ξαν	πάλι, ξανά
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
τσ̌άνουμ	ψυχή μου, αγαπημένε/η μου	canım<can/cān
τσ̌ίτι	μαντίλι κεφαλής	çit
τυραννίεσαι	τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι
φόρ’	(προστ.) φόρεσε
ωρι͜άσον	(προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου