Το αγουρόπον έν’ μικρόν

Τ’ αγουρόπον έν’ μικρόν
και το όνομαν τρανόν
Το κορίτσ’ ντο αγαπά
ας ση σεβντάν ’κ’ εγροικά

Τρέχ̌’ αδά και τρέχ̌’ ακεί,
νύχτα έτον και πρωί
Έλα, λέγω σε -ν-, μικρέσσα,
σάρεψον με ας σα μὲσα μ’

Έλα δος ση δείσα μ’ φως,
η ζωή μ’ έν’ το σταυρό σ’
Έλα, φέγγον, και να εβγαίν’
πριν η νύχτα ’πιδιαβαίν’

Αν ’κ’ ελέπω σε ζαντύνω
ξαν φαρμάκ’ εγώ θα πίνω
Ήντι͜αν θέλτς θα ’φτάω εγώ
Έλα, ρίζα μ’, ’κ’ επορώ!