Μάνα, μάνα

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος

Καλλιτέχνες: Diana Kaplan, Λευτέρης Καμενίδης

Μάνα μ’/Μανίτσα μ’, αναχάπαρα
εταράεν η καρδία μ’
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν!]
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εθόλωσαν
ας σην απελπισίαν
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν!]

Απελπισμένος, άχαρον
επήγα σο γιατρόν
[Αχ! Ν’ αηλί εμέν!]
Ατός άμον ντο είδε με
ετέρ’νεν το Θεόν
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν!]

Την ψ̌η μ’ έρθαν να παίρ’νε,
εσέν πα ’κι πονούν
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν!]
Ολόερα ας σ’ ομμάτι͜α μ’
αγγέλ’, μάνα, πετούν
[Ωχ! Ν’ αηλί εμέν!]

Το χ̌έρι σ’, μάνα, δος μα,
ας κλίσκουμαι φιλώ
κι εσέν ευχαριστώ
Τ’ ομμάτι͜α μ’ έλα κλείδα,
κι ας αποχ̌αιρετώ
και πάγω σο Θεόν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγγέλ’	(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αναχάπαρα	απροειδοποίητα, ξαφνικά	στερ. αν- + haber/ḫaber
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σην	απ’ την	ασό σην (από την)
ατός	αυτός
δος	δώσε
δος μα	δώσε μου
έρθαν	ήρθαν
εταράεν	ταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε	ταράσσω
ετέρ’νεν	κοιτούσε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλείδα	(προστ.) κλείδωσε κτ με κλειδαριά, κλείσε
κλίσκουμαι	σκύβω, κλίνω
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ολόερα	ολόγυρα
ομμάτι͜α	μάτια
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παίρ’νε	παίρνουν
ψ̌η	ψυχή