Άμον γυρευός Ποσάς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Στάθης Τσαϊρίδης

Άμον γυρευός Ποσ̌άς
λάσκουμαι ση μαχαλά σ’
Κόρ’, άνοιξον την οτά σ’
τον Θεό σ’ αν αγαπάς

Άμον άρκος σην αυλή σ’
μουρδουλίζω και ’κι ανοί͜εις
Ας σο παραθύρ’ τερείς,
κόρ’, ντό ψ̌ην θα παραδί͜εις;

Άνοιξον και καλοτέρ’,
η καρδία μ’ βρούλαν παίρ’
Έντον κόκκινον πιπέρ’,
χαλαμένον αργαστέρ’

Ένουμ’νε Θεού γιασίρ’,
κόρ’, μ’ ευτάς με κι άλλο χ̌είρ’
Έπαρ’ εμέν σην οτά σ’
να χορτάζω τη σεβτι͜ά σ’

Έβγαλ’ τύλτσον το λετσ̌έκ’ σ’
ση γούλα μ’, άλλο μη στέκ’ς!
Αέτσ’ ας εβγαίν’ η ψ̌η μ’
και τελείται η ζωή μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανοί͜εις	ανοίγεις
άνοιξον	(προστ.) άνοιξε
αργαστέρ’	εργαστήριο, αργαλειός
άρκος	αρκούδα
βρούλαν	φλόγα	brûler
γιασίρ’	κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες	esir
γούλα	λαιμός	gula
γυρευός	επαίτης, ζητιάνος
εβγαίν’	βγαίνει
έβγαλ’	(προστ.) βγάλε
ένουμ’νε	έγινα
έντον	έγινε
έπαρ’	(προστ.) πάρε
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
καλοτέρ’	(προστ.) κοίταξε ξανά, καλοκοίταξε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
λετσ̌έκ’	γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου	leçek<laçak
μαχαλά	γειτονιά	mahalle/maḥalle
μουρδουλίζω	γρυλλίζω υπόκωφα
οτά	δωμάτιο	oda
παίρ’	παίρνω/ει
παραδί͜εις	παραδίνεις, καταδίδεις
Ποσ̌άς	αθίγγανος, γύφτος	poşa
σεβτι͜ά	έρωτας	sevda/sevdā
στέκ’ς	στέκεσαι
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τερείς	κοιτάς
τύλτσον	(προστ.) τύλιξε
χ̌είρ’	χειρότερα
χαλαμένον	χαλασμένο/η
χορτάζω	χορταίνω
ψ̌η	ψυχή
ψ̌ην	ψυχή