Καρσλίδικα

Προβολή Τραγουδιού

expand_content

[Και -ν-] Έλα, πουλί μ’, [και] να χ̌αίρουμες
[Και -ν-] εγώ είμαι γιολτσ̌ής -ι
[Και] Σο καρδόπο μ’ [και -ν-] εδούλεψεν
[Και] Εβραίος δι͜αμιρτσ̌ής -ι

[Και -ν-] Ανάθεμα σε [και] νε κόρη
[Βάι!] ’κ’ ελέπ’ς πώς ανασύρω;
Πας̌ κ’ εγέννεθα για τ’ εσέν
δάκρυ͜α πάντα να ’κχ̌ύνω;
 
♫

Ψηλόν ραχ̌ίν χαμέλυνον
κι ας ελέπω τον ήλον
ν’ ελέπω και την τρυγόνα μ’
το κόκκινον το μήλον
Ελέπω και την τρυγόνη μ’
το κόκκινον το μήλον
[Όι, όι, όι] το κόκκινον το μήλον

Άμον έναν ψηλόν ραχ̌ίν
χ̌ιονοκαπατεμένον
Αέτσ’ έν’ και το καρδόπο μ’
βάσανα φορτωμένον
[Όι, όι, όι] βάσανα φορτωμένον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανασύρω	κλαίω γοερά με λυγμούς
γιολτσ̌ής	ταξιδιώτης, οδοιπόρος, αναχωρητής, προσκυνητής	yolcu
ελέπ’ς	βλέπεις
ελέπω	βλέπω
έν’	είναι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
’κχ̌ύνω	εκχύνω, χύνω, εκβάλλω	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
πας̌	μήπως, μπας και, είναι δυνατόν, μην τύχει (και)	μήν πᾶς
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τρυγόνη	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
χ̌αίρουμες	χαιρόμαστε
χαμέλυνον	χαμήλωσε