Προβολή Τραγουδιού
Φά’ με, Τασουλίτσα μ’ |
Φά’ με, Τασουλίτσα μ’Στιχουργοί: Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Στέλιος Χαλκίδης
Απ’ αδά ους τ’ εσέτερα, τ’ οσπίτι͜α πέντε-δέκα Την ώρα μ’ και τ’ εγκόλπιο μ’ σ’ εσέτερα -ν- εφέκα Φά’ με, Τασουλίτσα μ’, φά’ με για τ’ εσέν εγώ θα χάμαι Πουλόπο μ’, σο στεφάνωμαν πότε, πέει με, θα πάμε; Λύγουμαι, πουλί μ’, για τ’ εσέν, η ψ̌η μ’ επέρεν βρούλαν Όντες ονοματίζω σε αμὰν γομούται η γούλα μ’ Φά’ με, Τασουλίτσα μ’, φά’ με για τ’ εσέν εγώ θα χάμαι Πουλόπο μ’, σο στεφάνωμαν πότε, πέει με, θα πάμε; Καίγουμαι, πουλί μ’, για τ’ εσέν και πονεί το καρδόπο μ’ Σον κόλφο σ’ έχω μερτικόν, σο κρεβατόπο σ’ τόπον Φά’ με, Τασουλίτσα μ’, φά’ με για τ’ εσέν εγώ θα χάμαι Πουλόπο μ’, σο στεφάνωμαν πότε, πέει με, θα πάμε;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αμὰν | αμέσως, ευθύς, μονομιάς | hemen/hemān | |
| βρούλαν | φλόγα | brûler | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγκόλπιο | φυλαχτό που κρεμιέται στο λαιμό και φτάνει περίπου στο μέσο του στήθους | ||
| επέρεν | πήρε | ||
| εσέτερα | δικά σου/σας | ||
| εφέκα | άφησα | ||
| καίγουμαι | καίομαι | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κόλφο | αγκαλιά, κόλπο, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, στήθος της γυναίκας | ||
| κρεβατόπο | κρεβατάκι | ||
| λύγουμαι | λιώνω | ||
| όντες | όταν | ||
| οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| φά’ | (προστ.) φάε | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή |
