Προβολή Τραγουδιού
Σην ηήν επέραν τ’ άστρα̤ |
Τσ’ εγάπ’ς τα χαβεσλούκιαΣτιχουργοί: Γιάννης Τερζίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Στάθης Τσαϊρίδης
Εγώ, πουλί μ’, ’κ’ εχπαράγα, νέ εβλάφτα, νέ ετσ̌αρπεύτα Εγώ τσ’ εγάπ’ς είμ’ αποκάμ’, εκάγ̆α κι ετελέθα Εγροικώ ’κι ταγιανί͜εις μακρά να στέκ’ς και τερείς Αρνόπο μ’, μη τρως την ψ̌η σ’ Θά ’ρχουμαι όντες βραδύν’, ντ’ αγαπώ σε ευτάει πελίν Παρχάρ’ αέρα ’ίνουμαι, ’ξ̌αεύω τα μαλλία σ’ Τυλίουμαι σο γουλόπο σ’ και κείμαι σην καρδία σ’ Εγροικώ ’κι ταγιανί͜εις μακρά να στέκ’ς και τερείς Αρνόπο μ’, μη τρως την ψ̌η σ’ Θά ’ρχουμαι όντες βραδύν’, ντ’ αγαπώ σε ευτάει πελίν Έπεσα σ’ εγκαλιόπο σου¹, απέσ’ σα ψ̌ήα σ’ τ’ άσπρα Ουρανόν εχαμέλυνεν σην ηήν επέραν τ’ άστρα̤² Εγροικώ ’κι ταγιανί͜εις μακρά να στέκ’ς και τερείς Αρνόπο μ’, μη τρως την ψ̌η σ’ Θά ’ρχουμαι όντες βραδύν’, ντ’ αγαπώ σε ευτάει πελίν Φυσά αέρα, τραωδεί, στέκω και αφουκρούμαι Έργεψεν το μικρόν τ’ αρνί μ’ κ’ εγώ φεσάτ’ς φοούμαι Εγροικώ ’κι ταγιανί͜εις μακρά να στέκ’ς και τερείς Αρνόπο μ’, μη τρως την ψ̌η σ’ Θά ’ρχουμαι όντες βραδύν’, ντ’ αγαπώ σε ευτάει πελίν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| αποκάμ’ | δαυλός εστίας καιγόμενος ή σβησμένος | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αφουκρούμαι | αφουγκράζομαι | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| γουλόπο | λαιμουδάκι | gula | |
| εβλάφτα | βλάφθηκα, μου προκλήθηκε σωματική ή ψυχολογική ζημιά, έπαθα βλάβη υπό την επήρεια πνευμάτων | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εγροικώ | καταλαβαίνω | ||
| εκάγ̆α | κάηκα | ||
| επέραν | πήραν | ||
| έργεψεν | άργησε | ||
| ετελέθα | (αμτβ.) τελείωσα, εξαντλήθηκα, μτφ. πέθανα | ||
| ετσ̌αρπεύτα | χτυπήθηκα, βλάφτηκα υπό την επήρεια κπ/κτ ή κπ ανώτερης δύναμης/μαγείας | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εχαμέλυνεν | χαμήλωσε | ||
| εχπαράγα | (αμτβ) τρόμαξα, ξαφνιάστηκα | ||
| ηήν | γη | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νέ | ούτε | ne | |
| ’ξ̌αεύω | (οξ̌αεύω) χαϊδεύω | okşamak | |
| όντες | όταν | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πελίν | φανερό, εμφανές, πρόδηλο | belli | |
| ’ρχουμαι | (έρχουμαι) έρχομαι | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| ταγιανί͜εις | αντέχεις, βαστάς, υπομένεις | dayanmak | |
| τερείς | κοιτάς | ||
| τραωδεί | τραγουδάει | ||
| τσ’ | (ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός; | ||
| τυλίουμαι | τυλίγομαι | ||
| φεσάτ’ς | ανήσυχος από φόβο, αναστατωμένος | fesat/fesād | |
| φοούμαι | φοβάμαι | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
¹ (ιδιωμ.εκφρ.) Ξάπλωσα στην αγκαλιά σου ² (εκφ.) ακούμπησαν στην γη
