Προβολή Τραγουδιού
Οψέ το βράδ’ σο ουρανόν |

Στιχουργοί: Κωνσταντίνος Παπουλίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Παπουλίδης
Οψέ το βράδ’ σον ουρανόν εξέβαν δύο άστρα Τ’ έναν ομοι͜άζ’ το πρόσωπο σ’, τ’ άλλο τα ψ̌ήα σ’ τ’ άσπρα Ετέρεσα σον ουρανόν είδα τ’ άστρο σταυρόν -ι Τη ξενιτείαν π’ έχτισα για τη σεβντά τ’ εσόν -ι Έναν φωτεινόν άστρον έπεσεν ας σην γην ατ’ Εποίκε σε παντέμορφον κι εφώτ’σεν το κορμίν ατ’ς Πουλόπο μ’, όθεν πορπατείς τη νύχταν/σο σκοτάδ’ με το φέγγον Ανάθεμα τρία φοράς που ομοίαζες τον ήλιον
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατ’ς | αυτής, της | ||
εξέβαν | βγήκαν | ||
εποίκε | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
ετέρεσα | κοίταξα | ||
εφώτ’σεν | φώτισε, βάφτισε | ||
όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
ομοι͜άζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
οψέ | χθες | ||
παντέμορφον | πανέμορφο/η | ||
πορπατείς | περπατάς | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
φέγγον | φεγγάρι | ||
φοράς | φορές | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |