
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Έλα -ν-, αρνί μ’/γιαβρί μ’, ας σα μακρά ντ’ έσυρες εκανέθαν Έλα -ν- ας χαίρουμαι κι εγώ τα χρόνα̤ μ’ ετελέθαν Εσέν όντες έχω σο νου μ’ τα νύχτας ’κι τελείνταν Η ώρα χρόνος γίνεται, τα δά̤κρα̤ μ’ ’κι κανείνταν ♫ Που αποθάν’ ’κι κλώσ̌κεται, ο γέρον ’κι νεούται Ση ξενιτά̤ν που αρρωσταίν’ αν κλώσ̌κεται λαρούται Έλα -ν-, αρνί μ’, ας μακρά έλα ας σην ξενιτεία Έλα περ’μέν’ -τ- σε έναν ψ̌ην, πονεμένον καρδίαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| εκανέθαν | ήταν αρκετά, επάρκεσαν για κτ | ἱκανόω | |
| έσυρες | έσυρες, τράβηξες, έριξες | ||
| ετελέθαν | (αμτβ.) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, μτφ. πέθαναν | ||
| κανείνταν | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| λαρούται | γιατρεύεται, θεραπεύεται | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νεούται | ανανεώνεται, ξανανιώνει | ||
| νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
| ξενιτά̤ν | ξενιτειά | ||
| όντες | όταν | ||
| περ’μέν’ | περιμένει | ||
| τελείνταν | (αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
| εκανέθαν | ήταν αρκετά, επάρκεσαν για κτ | ἱκανόω | |
| έσυρες | έσυρες, τράβηξες, έριξες | ||
| ετελέθαν | (αμτβ.) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, μτφ. πέθαναν | ||
| κανείνταν | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| λαρούται | γιατρεύεται, θεραπεύεται | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νεούται | ανανεώνεται, ξανανιώνει | ||
| νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
| ξενιτά̤ν | ξενιτειά | ||
| όντες | όταν | ||
| περ’μέν’ | περιμένει | ||
| τελείνταν | (αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
| χρόνα̤ | χρόνια | ||
| ψ̌ην | ψυχή |

