Εμέν κι εσέν πη θα χωρίζ’

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Παραδοσιακό, Χρήστος Ασφαλτίδης

Καλλιτέχνες: Βασίλης Τοπαλίδης, Χρήστος Ασφαλτίδης

Εμέν κι εσέν πη θα χωρίζ’
ακόμαν ’κ’ εγεννέθεν [γιαρ]
Ούσνα εποίν’να σε τ’ εμόν
το ψ̌όπο μ’ ετελέθεν [γιαρ]

Θεέ μ’, ντ’ έπαθες μετ’ εμέν
τα τελευταία χρόνια [γιαρ]
και δί’ς με με το δράμ’ χαράν
και με τ’ οκάδες πόνια [γιαρ]

Έναν γράμμαν θα γράφτω σε,
απόψ’ ’κι θα κοιμούμαι [γιαρ]
Και με τίναν θα στείλ’ ατο,
δεβάσ̌κεται φοούμαι [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δεβάσ̌κεται	διαβάζεται
δί’ς	δίνεις
δράμ’	μονάδα βάρους, το 1/400 της οκάς, πολλή μικρή ποσότητα από κάτι	μεσ. ελλ. δράμιον < τουρκ. dirhem < περσ. dirham < αρχ. ελλ. δραχμή (αντιδάνειο)
εγεννέθεν	γεννήθηκε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εποίν’να	έκανα, έφτιαχνα	ποιέω-ῶ
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούμαι	κοιμάμαι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
οκάδες	οθωμανική μονάδα μέτρησης μάζας
ούσνα	μέχρι που, έως ότου
πη	που
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
στείλ’	στέλνω/ει
τίναν	ποιον/α
φοούμαι	φοβάμαι
χωρίζ’	χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει
ψ̌όπο	ψυχούλα