Προβολή Τραγουδιού
Κουνιχτόν ομάλ’ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Χρήστος Ασφαλτίδης
Καλλιτέχνες: Βασίλης Τοπαλίδης, Χρήστος Ασφαλτίδης
Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται παίρ’ ο ήλιον λύεται κι εγώ τηνάν αγαπώ αδαπέσ’ ευρίεται ♫ Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται παίρ’ ο ήλιον λύεται κι εγώ τηνάν αγαπώ αδαπέσ’ ευρίεται Κι εγώ τηνάν αγαπώ αδαπέσ’ ευρίεται Ακεί πέραν έστεκεν την κάλτσαν ατ’ς έπλεκεν Το λαλόπο μ’ χαμελά, είπ’ ατέναν «έλα αδά» Το λαλόπο μ’ χαμελά, είπ’ ατέναν «έλα αδά» Τ’ αραπάς ι-μ’ το τεκίρ’ στρογγυλά κυλίεται Θεία μ’, η θαγατέρα σ’ ση γούλα μ’ τυλίεται Θεία μ’, η θαγατέρα σ’ ση γούλα μ’ τυλίεται
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αδαπέσ’ | εδώ μέσα | ||
ακεί | εκεί | ||
αραπάς | άμαξας | araba | |
ατέναν | αυτήν | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
γούλα | λαιμός | gula | |
ευρίεται | βρίσκεται | ||
θαγατέρα | κόρη, θυγατέρα | ||
κυλίεται | κυλιέται | ||
λαλόπο | φωνούλα | ||
λύεται | λιώνει | ||
παίρ’ | παίρνω/ει | ||
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
τεκίρ’ | τροχός | teker | |
τηνάν | αυτόν/ην που | ||
τυλίεται | τυλίγεται | ||
χ̌ι͜ονίεται | χιονίζεται | ||
χαμελά | χαμηλά |