Προβολή Τραγουδιού
Ίμερα μ’, εροθύμεσα |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Κώστας Κυριακού, Πόλυς Παυλίδης, Χορωδία
Ίμερα¹ μ’, εροθύμεσα [ν’ αηλί εμέν] να ελέπω τ’ οσπιτόπα σ’, [ούι ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] να ελέπω τον Καστρόλιθο² σ’ [ν’ αηλί εμέν] κι όλια τα παρχαρόπα σ’ [ούι ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] Ίμερα μ’, τ’ οσπιτόπα σου [ν’ αηλί εμέν] σον ήλιον παρλαεύ’νε [ούι ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν] και τη Σαββέλη³ το τοξάρ’ [ν’ αηλί εμέν] τα δώματα αραεύ’νε [ούι ν’ αηλί και βάι, ξαν, εμέν]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
δώματα | οριζόντιες στέγες σπιτιών | ||
ελέπω | βλέπω | ||
εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ξαν | πάλι, ξανά | ||
όλια | όλα | ||
οσπιτόπα | σπιτάκια | hospitium<hospes | |
παρλαεύ’νε | λάμπουν, λαμποκοπούν | parlamak | |
παρχαρόπα | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | παρχάρια + -οπα (υποκορ.) | |
τοξάρ’ | δοξάρι |
¹ Χωριό της επαρχίας Αργυρουπόλεως του Πόντου ² Καστρόλιθος (ο): μεγάλα βράχια που λόγω του μεγάλου ύψους προξενούν εντύπωση φρουρίου ³ Σαββέλης Γιακουστίδης (1880 Ίμερα-1934 Πανόραμα Θεσ/νίκης), ξακουστός λυράρης της εποχής