Προβολή Τραγουδιού
Ο Πόντιον με τ’ άρματα |
Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Στάθης Νικολαΐδης
Καλλιτέχνες: Στάθης Νικολαΐδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος
Χριστέ, ευλόγα το σπαθί μ’ το ελλενικόν κοντάριν Ο Πόντιον με τ’ άρματα ατ’ έν’ άμον λεοντάριν Μάνα, τη κυρού μ’ τ’ άρματα δος με και τα σπαθία Κάθε καφούλ’ και παλληκάρ’ σου Πόντου τα ραχ̌ία Ο Πόντον όλον σο ποδάρ’ εντώκαν τα καμπάνας Το παλληκάρ’ πάει σο βουνόν με την ευχ̌ήν τη μάνας Σκλάβοι εμείς ’κι ’ίνουμες ’κι θέλουμε αφεντάδες Η γενεά μουν Μάραντοι και Ακριτών μανάδες
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
άρματα | όπλα | armum | |
γενεά | γενιά | ||
δος | δώσε | ||
έν’ | είναι | ||
εντώκαν | χτύπησαν | ||
’ίνουμες | γινόμαστε | ||
καμπάνας | (ον.πληθ., τα) καμπάνες | ||
καφούλ’ | θάμνος | κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κυρού | πατέρα | ||
μουν | μας | ||
ποδάρ’ | πόδι | ||
ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
σπαθία | σπαθιά |