Προβολή Τραγουδιού
Αητέντς επαραπέτανεν |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Τάκης Παπαδόπουλος
Αητέντς επαραπέτανεν ψηλά σα επουράνια [Ούι! αμάν! αμάν!/ παίξον κεμεντζ̌έν] Είχ̌εν τζ̌αγγία κόκκινα και το τσ̌αούλ’ν ατ’ μαύρον [Ούι! αμάν! αμάν!/ παίξον κεμεντζ̌έν] Εκράτ’νεν και σα κάρτζ̌ι͜α του παλληκαρί’ βραχ̌ι͜όνας [Ούι! αμάν! αμάν!/ παίξον κεμεντζ̌έν] -Αητέ μ’, για δος μ’ ας σο κρατείς για πέει με όθεν κείται [Ούι! αμάν! αμάν!/ παίξον κεμεντζ̌έν] -Ας σο κρατώ ’κι δίγω σε, αρ’ όθεν κείται λέγω [Ούι! αμάν! αμάν!/ παίξον κεμεντζ̌έν] Ακεί σο πέραν τα ραχ̌ι͜ά, σ’ άλλ’ τ’ επεκεί το μέρος [Ούι! αμάν! αμάν!/ παίξον κεμεντζ̌έν] Τραντέλληναν εσκότωσαν και κείται ματωμένος [Ούι! αμάν! αμάν!/ παίξον κεμεντζ̌έν]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αητέντς | αητός | ||
ακεί | εκεί | ||
βραχ̌ι͜όνας | βραχίονες, μπράτσα | βραχίων | |
δίγω | δίνω | ||
δος | δώσε | ||
εκράτ’νεν | κρατούσε | ||
επαραπέτανεν | παραπετούσε, πετούσε πολλή ώρα ή πολύ ψηλά | ||
επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
κάρτζ̌ι͜α | νύχια | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
παίξον | (προστ.) παίξε | ||
παλληκαρί’ | παλληκαριού | παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ | |
πέει | (προστ.) πες | ||
ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
τζ̌αγγία | είδος μαλακού περσικού (παρθικού) υποδήματος από τη βυζαντινή περίοδο και εξής, το οποίο αναφερόταν σε υπόδημα ψηλό μέχρι τα γόνατα (μπότα) από ερυθρό δέρμα που προσαρμοζόταν στην κνήμη με κορδόνια | τζάγγα/τζαγγή ή τζαγγίον/zanca~zanga |