Προβολή Τραγουδιού
Άσπρεσσα άμον το χ̌ι͜όν’ |
Σα φυλλοκάρδοπα μ’ μερών’Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Πουλαντσακλής
Έλα, πουλόπο μ’, σ’ εμένα μετ’ εμέν θα ζεις καλά Εγώ θα τρανύνω σε με το μέλ’ και το γάλα Αγαπώ έναν κουτσ̌ήν π’ αγαπά την καλατσ̌ήν ’Κ’ επορώ να φέρ’ ατεν σ’ οσπίτι μ’ έναν βραδήν Άσπρεσσα -ν- άμον το χ̌ι͜όν’, κόκκινος άμον χρυσόν Άγγελος θα ’ίνουμαι, θα παίρω την ψ̌ην τ’ εσόν Άσπρεσσα μελαχρινή, που ελέπ’ σε ομμάτι͜α ανοί͜ει Μαύρεσσα μελαχρινή, μόνασον με έναν βραδήν Εποίκες με σεβνταλή έσπρυνες και το μαλλί μ’ Το αίμα μ’ ’ποίκες νερόν και κλαίω ους να μερών’ Αγαπώ έναν κουτσ̌ήν άμον καρυδί’ καντζίν Φέρ’ ατε σ’ εμέτερα εφτωχ̌έσσα να μη ζει
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανοί͜ει | ανοίγει | ||
| άσπρεσσα | άσπρη | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| βραδήν | βράδυ | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| εμέτερα | δικά μου/μας | ἡμέτερος | |
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έσπρυνες | άσπρισες | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌ήν | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καντζίν | ψίχα καρπού | ||
| καρυδί’ | καρυδιού | ||
| κουτσ̌ήν | κόρη | ||
| μαύρεσσα | μαύρη | ||
| μέλ’ | μέλι | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μόνασον | (προστ.) φιλοξένησε για διανυκτέρευση | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| ’ποίκες | (εποίκες) έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σεβνταλή | ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο | sevdalı | |
| τρανύνω | μεγαλώνω, αναθρέφω | τρανόω-ῶ | |
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| χ̌ι͜όν’ | χιόνι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
