Προβολή Τραγουδιού
Κάπου, κάπου εχ̌ι͜όνιζεν |
Σα φυλλοκάρδοπα μ’ μερών’Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Πουλαντσακλής
Κάπου, κάπου εχ̌ι͜όνιζεν, κάπου χαλάζ’ εντούνεν [Ν’ αηλί τη μάναν π’ έχ̌’ με] Και ση μάνας ι-μ’ την αυλά̤ν αψύν χαλάζ’ ερρούξεν [Ν’ αηλί τη μάναν π’ έχ̌’ με] Εγώ ατέν ’κι θάφτ’ ατεν να τρώει ατεν το χώμαν [Ν’ αηλί, μάνα μ’, τα χρόνα̤] Ας την Πόλ’ φέρω μάστοραν κι ας σο Μισίρ¹ εργάτη [Ν’ αηλί, μάνα μ’, τα χρόνα̤] Κι ας σην Αδριανούπολη, πέτραν πελεκημένον [Ν’ αηλί, μάνα μ’, τα χρόνα̤] Θα χτίζω εγώ το ταφίν με τρία παραθύρα̤ [Ν’ αηλί, μάνα μ’, τα χρόνα̤] Σ’ έναν να κάμν’ ανατολή, σ’ άλλο να κάμν’ η δύση [Ν’ αηλί τη μάναν π’ έχ̌’ με] Σο τρίτο το μικρότερον να εμπαίν’ κι εβγαίν’ η εγάπη [Ν’ αηλί τη μάναν π’ έχ̌’ με]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ατέν | αυτήν | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| αυλά̤ν | αυλή | ||
| αψύν | γρήγορο, αυστηρό, δριμύ, ισχυρό, (για φωνή) οξεία/διαπεραστική | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εμπαίν’ | μπαίνει | ||
| εντούνεν | χτυπούσε | ||
| ερρούξεν | έπεσε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| θάφτ’ | θάβω/ει | ||
| κάμν’ | κάνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ταφίν | τάφος | ||
| χαλάζ’ | χαλάζι | ||
| χρόνα̤ | χρόνια |
¹ (λ.τ. Mısır<αραβ.miṣr) Αίγυπτο
