Πουλί μ’, κρυφά-κρυφά

Προβολή Τραγουδιού

Ε! πουλί μ’, κρυφά-κρυφά
ας ευτάμε παλαλά
Απάν’ σα νεότητα
να χ̌αίρουμες τη σεβτι͜άν

Τα νεότητα καλά,
έχ’νε νόστασην πολλά
Ν’ αηλί τη μανίτσαν ατ’
απ’ ατά που ’κ’ εγροικά

Έλα όσον έν’ νωρίς
και μ’ ευτάς πως ’κ’ επορείς
Τα χρόνια φεύ’νε και πάν’,
χάν’νε που ’κι χ̌αίρουνταν

Έλα, ψ̌η μ’, κρύφας-κρύφας
και μ’ ευτάς πως ’κ’ εγροικάς
Τα υστερνά πουσ̌μανεύ’ς,
τα νεότητα αραεύ’ς

Ο κόσμον έν’ ψεύτικον
έλα ας γίνεσαι τ’ εμόν
Ας ζούμε αγαπημέν’,
αδά τιδέν ’κι απομέν’

Τα νιάτα φεύ’νε και πάν’,
ας ζούμε με τη χαράν
Έλα έμπα ση σειράν
να χ̌αίρουμε τη σεβτι͜άν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγαπημέν’	αγαπημένοι
αδά	εδώ
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
απάν’	πάνω
απομέν’	απομένει
αραεύ’ς	ψάχνεις, αναζητάς, γυρεύεις	aramak
ατά	αυτά
εγροικά	καταλαβαίνει
εγροικάς	καταλαβαίνεις
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμπα	(προστ.) μπες
έν’	είναι
επορείς	μπορείς
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
έχ’νε	έχουνε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρύφας	κρυφά
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νεότητα	νιότη, νιάτα
νόστασην	νοστιμάδα
παλαλά	τρελά, τρέλες
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουσ̌μανεύ’ς	μετανιώνεις	pişman olmak<paşmān
σεβτι͜άν	έρωτα, αγάπη	sevda/sevdā
τιδέν	τίποτα
υστερνά	κατοπινά, τελευταία
φεύ’νε	φεύγουν
χ̌αίρουμες	χαιρόμαστε
χ̌αίρουνταν	χαίρονται
χάν’νε	χάνουν, παύουν να έχουν, διώχνουν
ψ̌η	ψυχή