Έναν υείαν ας σον Θεόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ακριτίδης, Κωστίκας Κωνσταντινίδης

Πουλί μ’, έχασα την υεία μ’
κι εγώ τρώγω την καρδία μ’
Ντό έ͜εις, πουλί μ’, και πονείς
και το ψ̌όπο μ’ τυραννί͜εις;

Εσέν, πουλί μ’, αγαπώ,
για τ’ εσέν κι εγώ πονώ⇋

Εγώ κλαίω για τ’ ατέν
κι ατέ πονεί για τ’ εμέν
Το καρδόπο μ’ φτιλακίζ’
και η ψ̌η μ’ απέσ’ βρουλίζ’

Τ’ αρνί μ’ ’κι ’ίνεται καλά
κι εγώ ’φτάω παλαλά⇋

Δύο καρδόπα χτυπούν,
δύο ψ̌όπα κλαίν’, πονούν
Πικρά δάκρυ͜α ’κχ̌ύουνταν
κι ας σα πόνι͜α λύουνταν

Παρακαλώ ους να μερών’
έναν υεία ας σο Θεόν⇋

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
ατέ	αυτή
ατέν	αυτήν
βρουλίζ’	φλέγεται
έ͜εις	έχεις
’ίνεται	γίνεται
καρδόπα	καρδούλες
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
’κχ̌ύουνταν	εκχύνονται, χύνονται, εκρέουν	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
λύουνταν	λιώνουν
μερών’	μερώνει, ξημερώνει
ους	ως, μέχρι
παλαλά	τρελά, τρέλες
πόνι͜α	πόνοι
τυραννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
υεία	υγεία
’φτάω	(ευτάω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
φτιλακίζ’	σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπα	ψυχούλες
ψ̌όπο	ψυχούλα