Νυχτών’ και παρακάθουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Αρμαντινός, Τάκης Ιωαννίδης

Νυχτών’ και παρακάθουμαι
μονάχος ι-μ’ και κλαίω
Ντο τρώει και βασανίζ’ την ψ̌η μ’
καν’νάν ’κ’ έχω να λέω

Εκέσ’ σουμά σο μέρωμαν
ο ύπνον έρ’ται παίρ’ με
Μα τ’ όρωμα μ’ ταράζ’ την ψ̌η μ’
σ’κών’ με κι οπίσ’ ξαν φέρ’ με

Ση γην πηγήν εβγάλλ’ νερόν
και ραίν’ κι ευφραίν’ καρδίας
Τ’ εμόν η ψ̌η πικρόν πηγήν
εβγάλλ’ φαρμακωσίας

Γιάμ’, Θέ μ’, πολλά έχω κρίματα
και θέλτς και τυρα̤ννί͜εις με
Εγώ σ’ εσέν κρεμάγουμαι
για να χαρεντερί͜εις με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
εβγάλλ’	βγάζω/ει
εκέσ’	εκεί
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έρ’ται	έρχεται
Θέ	(κλητ.) Θεέ
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καν’νάν	κανέναν
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
κρεμάγουμαι	κρέμομαι
μέρωμαν	ξημέρωμα
νυχτών’	νυχτώνει
ξαν	πάλι, ξανά
οπίσ’	πίσω
όρωμα	όνειρο
παίρ’	παίρνω/ει
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σ’κών’	σηκώνω/ει
σουμά	κοντά
ταράζ’	αναμιγνύω/ει, ανακατεύω/ει, μπλέκω/ει
τυρα̤ννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
φέρ’	φέρνω/ει
χαρεντερί͜εις	χαροποιείς, ψυχαγωγείς
ψ̌η	ψυχή