Προσωνύμ’ εκόλλτσανε

Προσωνύμ’ εκόλλτσανε, μάνα,
είπανε με «άγουρον»
Σο πατσ̌άκ’ γριβώνω, μάνα μ’,
και φιλώ σο μάγουλον

Τ’ άλογο μ’ ’καβάλκεψα, μάνα,
επήγα σον ναλμπάντ’
’Φίλεσα και -ν- έδακ’σα, μάνα μ’,
τ’ αρνί μ’ με το παραπάν’

Τ’ άλογο μ’ ’καβάλκεψα, μάνα,
εξέβα απάν’ σ’ αλών’
Τ’ αρνόπο μ’ τσ̌εχέλκον έν’, μάνα μ’,
και χαντύλλιαμαν ’κι σ’κών’

Λεφτοκάρυ͜α, καντζία, μάνα,
με το μέλ’ θα φάζ’ ατο
Σην οτάν το βράδυν, μάνα μ’,
τ’ αρνί μ’ θα μονάζ’ ατο

Την σαΐτα μ’ έσυρα, μάνα,
πού εντώκεν, ’κ’ είδα ’το!
Το μικρόν τ’ αρνόπο μ’, μάνα μ’
σα ψ̌ήα -ν- εφίλ’να ’το

Την σαΐτα μ’ έσυρα, μάνα,
το ρακάν’ επέρνιξα
Το μικρόν τ’ αρνόπο μ’, μάνα μ’,
τουβραδί’ εκλαίνιξα