Μάνα, γιατί εφήν’νες με

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Ιντζιάδης, Γιώργος Σεβαστόπουλος

Μάνα, γιατί εφήν’νες με
κι επέγ̆’να απέσ’ σα ξένα;
Τιδέν ’κ’ εύρα ση ζωή μ’,
μόνον θυμούμαι εσένα

Κανείς ’κι ’ξέρ’ το γιατρικό μ’,
κανείς ’κι ’ξέρ’ τον πόνο μ΄
Τα χρόνια ντ’ έφαγα εγώ
απέσ’ σον ξένον τόπον

Τα χρόνα̤ μ’ ετελέθανε,
ζωήν άλλον ’κ’ επέμ’νεν
Τα πόδι͜α μ’ εταγιάνεψαν,
και το ψ̌όπο μ’ ’τελέθεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
επέγ̆’να	πήγαινα
επέμ’νεν	απόμεινε
ετελέθανε	(αμτβ.) τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, μτφ. πέθαναν
εύρα	βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
εφήν’νες	άφηνες
θυμούμαι	θυμάμαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
’τελέθεν	(ετελέθεν) τελείωσε, εξαντλήθηκε
τιδέν	τίποτα
χρόνα̤	χρόνια
ψ̌όπο	ψυχούλα