Προβολή Τραγουδιού
Ελάτε σην απαντή μ’

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Σοφία Παπαδοπούλου
Έλα, πουλί μ’, ας σα μακρά ντ’ εποίκες εκανέθεν κι έλα να χ̌αίρουμαι κι εγώ το ψ̌όπο μ’ ετελέθεν Εχπάστα και -ν- έχ̌’ κι έρχουμαι σην απαντή μ’ ελάτε Τ’ αρνί μ’ ατού μ’ αφήνετεν επάρ’τε ατο κι ελάτε Γράμμα γράφτω και στείλω σε υείας και χ̌αιρετίας κι απάν’ σ’ απανωγράμμ’ εθε δάκρυ͜α κι αροθυμίας
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απάν’ | πάνω | ||
απαντή | συνάντηση, αντάμωση | ||
απανωγράμμ’ | το πάνω πεδίο επιστολής όπου αναγραφόταν η δ/νση του παραλήπτη | ||
αροθυμίας | νοσταλγίας (γεν.), νοσταλγίες (πληθ.) | ||
ατού | εκεί | ||
εθε | του/της | ||
εκανέθεν | έφτασε, ήταν αρκετό | ||
εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
έρχουμαι | έρχομαι | ||
ετελέθεν | (αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε | ||
έχ̌’ | έχει | ||
έχ̌’ κι έρχουμαι | είμαι στον ερχομό, έρχομαι | ||
εχπάστα | αναχώρησα, κίνησα για | ||
μακρά | (επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα | ||
χ̌αιρετίας | χαιρετίσματα | ||
χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |