Η δείσα εγαπάτεψεν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Θανάσης Στυλίδης

Τ’ ορμάνια ’μοιρολόγαναν,
τ’ αρνόπο μ’ εκοιμάτον
Και σο βαθύν τον ύπνον ατ’ς
εμέναν εθυμάτον

Η δείσα εγαπάτεψεν,
τέρεν πουλί μ’, μη χάσαι
Μεσανυχτί’ θα έρχουμαι
σον τόπον ντο κοιμάσαι

Σα παρχάρι͜α χ̌ι͜ονίζ’ και βρέχ̌’,
έρ’ται τσ̌οκεύ’ η δείσα
Εκεί καλόν καιρόν ’κ’ ευτάει,
πάντα σκοτία πίσσα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ατ’ς	αυτής, της
βρέχ̌’	βρέχει
δείσα	ομίχλη	δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά
εγαπάτεψεν	σκέπασε, κάλυψε, έκλεισε κπ/κτ σε κτ	kapatmak
εθυμάτον	θυμόταν
εκοιμάτον	κοιμόταν
έρ’ται	έρχεται
έρχουμαι	έρχομαι
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μεσανυχτί’	την ώρα του μεσονυχτίου
’μοιρολόγαναν	(εμοιρολόγαναν) μοιρολογούσαν
ορμάνια	δάση	orman
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
σκοτία	σκοτάδι
τέρεν	(προστ.) κοίταξε
τσ̌οκεύ’	καταπίπτει, επικάθεται, κλίνει υπό το βάρος	çökmek
χ̌ι͜ονίζ’	χιονίζει
χάσαι	χάνεσαι