Προβολή Τραγουδιού 
| Θα πάω σ’ άγρι͜α σπήλαια | 
 Γιάμπολης | Ένα μουσικό οδοιπορικό
Γιάμπολης | Ένα μουσικό οδοιπορικόΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Θανάσης Στυλίδης, Λάμπης Παυλίδης
Θα πάω σ’ άγρι͜α σπήλαια [κοντόχρονον] θα ’ίνουμ’ ασ̌κητής -ι [έλα -ν- έλα] Θ’ απομακρύνω απ’ εσέν [κοντόχρονον] να ησυχάζ’ η ψ̌η σ’ -ι [έλα -ν- έλα] Τα χ̌ερόπα μ’ επάγωσαν [κοντόχρονον] σ’ αποψιζ’νόν τη δείσαν [έλα -ν- έλα] Να εφήν’να ’τα σο ψ̌όπο σου [κοντόχρονον] ολίγον να/και ’χουλείσαν [έλα -ν- έλα] Έκιτι, παλαία καρούς [κοντόχρονον] ε! παλαία ζαμάνια [έλα -ν- έλα] Αρ’ εκείμ’ σ’ εγκαλιόπο σου, [κοντόχρονον] εδίν’νες με τερμάνια [έλα -ν- έλα] Ο ουρανόν αστράφτ’ βροντά [κοντόχρονον] και παραχαμελώνει [έλα -ν- έλα] Τη Σάντας τα ψηλά ραχ̌ιά [κοντόχρονον] ιεύ’ α̤τα το χ̌ι͜όνι [έλα -ν- έλα]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αποψιζ’νόν | αποψινό/ή | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αστράφτ’ | αστράφτει | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εδίν’νες | έδινες | ||
| εκείμ’ | κειτόμουν, ξάπλωνα | ||
| έκιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό | hey gidi | |
| εφήν’να | άφηνα | ||
| ιεύ’ | ταιριάζει | uymak | |
| ’ίνουμ’ | γίνομαι | ||
| ολίγον | λίγο | ||
| τερμάνια | θεραπείες, γιατρικά, μτφ. δυνάμεις, ψυχική αντοχή, ενέργεια, μτφ. παρηγοριά | derman/darmān | |
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| ’χουλείσαν | ζεσταίνονταν, θερμαίνονταν | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα | 
