Προβολή Τραγουδιού
Τη θάλασσας το νερόν |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιάννης Σανίδης
Τη θάλασσας το νερόν αλυκόν έν’, αλυκόν Κόρ’, τ’ εσόν το φίλεμαν [βάι!] σον πεκιάρ’ έν’ γιατρικόν [γιαρ] Μάνα, η νύφε τ’ εσόν ατέ θα φέρ’ -τ- σε νερόν Σα ξύλα ατέ θα πάει, ήντι͜αν λες ατεν θ’ ευτάει [γιαρ] Πάμε, κόρ’, σα κάστανα, κάστανα σωρεύομε Σεπεπί τη καστανί’, εμείς μασχαρεύομε [γιαρ]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αλυκόν | αλμυρό/ή | ||
ατέ | αυτή | ||
ατεν | αυτήν | ||
γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
έν’ | είναι | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
ήντι͜αν | οτιδήποτε, ό,τι | ||
καστανί’ | κάστανων | ||
μασχαρεύομε | αστειευόμαστε, διακωμωδούμε | maskara/masḫara | |
νύφε | νύφη | ||
πεκιάρ’ | (γεν. αιτ. ενικ.) εργένη, (ονομ. πληθ.) εργένηδες | bekâr/bekār | |
σεπεπί | εξαιτίας, λόγω, εξ αφορμής | sebep/sebeb | |
σωρεύομε | μαζεύουμε, συγκεντρώνουμε | σωρεύω | |
φέρ’ | φέρνω/ει | ||
φίλεμαν | φιλί |