Προβολή Τραγουδιού
Αφιέρωμα στον Χρύσανθο |
Αητέ μ’, ψηλά για πέταξονΣτιχουργοί: Γιώργος Σασκαλίδης, Νίκος Ταχταλίδης
Συνθέτες: Γιώργος Σασκαλίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σασκαλίδης, Στέλιος Χαλκίδης
’Κι θέλω να αναστορώ, ’κι θέλω, θα ματούμαι Έρ’ται σο νου μ’ ο Χρύσανθον, Θεέ μ’, θα παλαλούμαι Έσπρυνανε τα μαλλία μ’, ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν Ο κόσμον ετραγώδ’νε σε -ν- κι εντούνεν η καμπάνα ’Τραγώδεσες για τη σεβντάν και για την ξενιτείαν ’Τραγώδεσες για εφτωχούς και για την ορφανίαν Έσπρυνανε τα μαλλία μ’, ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν Ο κόσμον ετραγώδ’νε σε -ν- κι εντούνεν η καμπάνα Είχ̌ες πολλά παράπονα κρυμμένα/ταήκα, σην καρδία σ’ Σε καν’νάν τιδέν ’κ’ έλεες, ’τραγώδ’νες ας σα ψ̌ήα σ’ Έσπρυνανε τα μαλλία μ’, ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν Ο κόσμον ετραγώδ’νε σε -ν- κι εντούνεν η καμπάνα Ταήκα, εσύ έφυες, επέμ’νεν η λαλία σ’ ντ’ εποίκεν ατ’ αθάνατα τ’ εσά τα τραγωδίας Έσπρυνανε τα μαλλία μ’, ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν Ο κόσμον ετραγώδ’νε σε -ν- κι εντούνεν η καμπάνα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αναστορώ | θυμάμαι, αναπολώ | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| έλεες | έλεγες | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εντούνεν | χτυπούσε | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έσπρυνανε | άσπρισαν | ||
| ετραγώδ’νε | τραγουδούσε | ||
| έφυες | έφυγες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| ματούμαι | ματώνομαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| ταήκα | θειούλη! | dayı | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| ’τραγώδεσες | (ετραγώδεσες) τραγούδησες | ||
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| ’τραγώδ’νες | (ετραγώδ’νες) τραγουδούσες | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
