Παντσ̌ούλης

Προβολή Τραγουδιού

expand_content

Παντσ̌ούλη μ’, τα ιδρώματα σ’,
Παντσ̌ούλη μου τα δάκρυ͜α σ’
Ατά ποτάμι͜α έντανε
ση Σέσλοβας¹/Κιλκισί’ τα στράτας

Πάντα, Πάντσ̌ο, άι! σα βουνά,
σα ξένα τα χωρία
Επιδέβες, άι! τη γαρή σ’,
τα μικρά τα παιδία σ’

Αηλί τη μάνα σ’, ε! Πάντσ̌ο,
έν’ βαρυκαρδι͜αμένεν²
Κλαίει ’σέναν όλεν το Κιλκίς,
Πάντσ̌ο μ’, πουγαλεμένε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ατά	αυτά
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
έν’	είναι
έντανε	έγιναν
επιδέβες	έφυγες, άφησες πίσω, προσπέρασες, ξεπέρασες
κιλκισί’	(γεν. ενικ.) Κιλκίς
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
παιδία	παιδιά
πουγαλεμένε	σκασμένε, βαριεστημένε, στενοχωρημένε	bunalma
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
χωρία	χωριά

Σημειώσεις

¹ (ή Σέσλοβο) Παλιά ονομασία του χωριού Σεβαστό Κιλκίς
² Ορθ. η χρήση του «βαρυκαρδι͜αμέντσα»