Προβολή Τραγουδιού
Αληθινόν και Μόχωρα |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αχιλλέας Βασιλειάδης, Βασίλης Μουρτιάδης
Αληθινόν και Μόχωρα, Σεράντων, Τσ̌αχματάντων¹ Σ’ εγκαλόπο σ’ πώς έπεσα τρί’ ώρας κι έναν κάρτον! Αχά, ξαν και -ν- αχά ξαν, τα πετεινάρι͜α εκούξαν Ατά τα σ̌κυλοκούταβα απ’ οπίσ’ ι-μ’ ερρούξαν Ση χαμαιλέτεν έλεθα, εκράτ’να την ασίρκαν Σ’ εγκαλόπο σ’ πώς έπεσα τρί’ ώρας κι έναν τσίρταν! Αέτσ’ πως έν’ καλόν έν’ [ψ̌η μ’] τ’ εγκαλιόπο σ’ αλών’ έν’ Εφίλεσα το μαγ’λόπο σ’, ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’ Ντό θ’ ευτάμε τ’ εγκόλπιους, ντό θ’ ευτάμε τα ώρας; Αέτσ’ πα -ν- αγαπούνε μας τα κορτσόπα τη χώρας Νε ρίζα μ’, νε στερέα μ’, για κλώστ’ σ’ εμέν μερέαν Γιά δος μα έναν φίλεμαν γιά έναν μαχ̌αιρέαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
αλών’ | αλώνι | ||
ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
ασίρκαν | αυτοσχέδιο φορείο, απλό μέσο μεταφοράς χώματος/πετρών κατά τη διάρκεια οικοδομικών ή άλλων παρεμφερών εργασιών | носи́лки (προφ. νασίλκι) | |
ατά | αυτά | ||
γιά | είτε, ή | ya/yā | |
δος | δώσε | ||
δος μα | δώσε μου | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
εγκαλόπο | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
εγκόλπιους | εγκόλπια, φυλαχτά | ||
εκούξαν | φώναξαν, λάλησαν, κάλεσαν κπ ονομαστικά | ||
εκράτ’να | κρατούσα | ||
έλεθα | άλεθα | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έν’ | είναι | ||
ερρούξαν | έπεσαν | ||
ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
εφίλεσα | φίλησα | ||
κάρτον | τέταρτο της ώρας | quarto<quattuor | |
κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
μαγ’λόπο | μαγουλάκι | magulum | |
μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
μερέαν | μεριά | ||
ξαν | πάλι, ξανά | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πετεινάρι͜α | (υποκορ.) πετεινοί | ||
στερέα | στήριγμα | ||
τρί’ | τρεις | ||
τσίρταν | σταλιά | ||
φίλεμαν | φιλί | ||
χαμαιλέτεν | νερόμυλο | ||
χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ώρας | ώρες |
¹ Ονόματα ενοριών της περιοχής Κρώμνης (Κορούμ)