Εγώ ποπάς ’κι ’ίνουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αχιλλέας Βασιλειάδης, Βασίλης Μουρτιάδης

Εγώ ποπάς ’κι ’ίνουμαι
σο ιερόν ’κ’ εμπαίνω
Σίτα̤ θα ψάλλω, τραγωδώ,
σ̌ασ̌εύω κι απομένω

Απ’ αδά κι απάν’ μη πας,
κόφτ’ τ’ ωτία σ’ ο ποπάς
Όσον και να έν’, ποπάς έν’,
άλλο ’κι ’ξομολογά σε

Ας λέγω σας ντο είπε με
ένας καλός ποπάς -ι
Έμορφον ηύρες, φίλ’ α̤το,
το κρίμαν μ’ ερωτάς -ι

Απ’ αδά κι απάν’ μη πας,
κόφτ’ τ’ ωτία σ’ ο ποπάς
Όσον και να έν’, ποπάς έν’,
άλλο ’κι ’ξομολογά σε

Επήγα σον πνευματικόν,
είπα την αμαρτία μ’
«Ατό», είπε με, «τιδέν ’κ’ έν’,
ποίσον ατο αλλομίαν»

Απ’ αδά κι απάν’ μη πας,
κόφτ’ τ’ ωτία σ’ ο ποπάς
Όσον και να έν’, ποπάς έν’,
άλλο ’κι ’ξομολογά σε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
αλλομίαν	άλλη μια φορά
απάν’	πάνω
έμορφον	όμορφο
εμπαίνω	μπαίνω
έν’	είναι
ερωτάς	ρωτάς
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κόφτ’	κόβει
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
ποπάς	παπάς
σ̌ασ̌εύω	σαστίζω, τα έχω χαμένα	şaşmak
σίτα̤	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τιδέν	τίποτα
τραγωδώ	τραγουδάω
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
ωτία	αυτιά