Αφήστε με σο νούνιγμα μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αχιλλέας Βασιλειάδης, Βασίλης Μουρτιάδης

Αφήστε με σο νούνιγμα μ’,
ση κιφαλί’ μ’ τον πόνον
Ο νους ι-μ’ έν’ αδά κι ακεί,
τ’ ομμάτι͜α μ’ είν’ σον δρόμον

Κάτ’ έπαθεν η καρδία μ’
και τέρτι͜α άλλο ’κι σ’κώνει
Άμον τη Μαύρη Θάλασσαν/Μαυροθάλασσαν
χολά̤σ̌κεται, φουσκώνει

Η καρδά̤ μ’ ετσ̌ουρούεψεν,
εκόπεν δύο αυλάκια
Ας σ’ έναν τρέχ’νε αίματα,
ας σ’ άλλο τα φαρμάκια

Τ’ εμόν η καρδι͜ά γεραλίν,
αν κλαίω θα ματούται
Άμον τη λάμπας το γυαλί
απάν’ να κρού’ς, τσακούται

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ακεί	εκεί
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
γεραλίν	πληγωμένο, τραυματισμένο	yaralı
είν’	(για πληθ.) είναι
εκόπεν	κόπηκε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
ετσ̌ουρούεψεν	σάπισε, αποσυντέθηκε, φθάρθηκε	çürümek
καρδά̤	καρδιά
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφαλί’	κεφαλιού
κρού’ς	χτυπάς	κρούω
ματούται	ματώνει
νούνιγμα	σκέψη
ομμάτι͜α	μάτια
σ’κώνει	σηκώνει
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τρέχ’νε	τρέχουν
τσακούται	σπάει
χολά̤σ̌κεται	θυμώνει, αγανακτεί