Προβολή Τραγουδιού
Τον Χριστόν παρακαλώ |
Το αηδόν’Στιχουργοί: Σταυρούλα Στεφανίδου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Σταυρούλα Στεφανίδου, Τάκης Ιωαννίδης
Τα χ̌ειλόπα μ’ ’κι γελούν, κλαίνε και πικρολογούν Χρόνι͜α τρώει με ο καημόν, τη κυρού μ’ ο στεναγμόν Τον Χριστόν παρακαλώ να ελέπ’ τον κύρ’ τ’ εμόν Άμον το Χριστόν κι εγώ κουβαλώ έναν σταυρόν Ο πατέρα μ’ σο σκαμνίν κάθεται έναν ζωήν Σο κατσίν απέσ’ τερεί με, υποφέρω και πονεί με Τον Χριστόν παρακαλώ να ελέπ’ τον κύρ’ τ’ εμόν Άμον το Χριστόν κι εγώ κουβαλώ έναν σταυρόν Ο πατέρας σο παιδίν στήριγμαν έν’ ση ζωήν Και η κόρη σον πατέραν στέκ’ σουμά τ’ νύχταν, ημέραν Τον Χριστόν παρακαλώ να ελέπ’ τον κύρ’ τ’ εμόν Άμον το Χριστόν κι εγώ κουβαλώ έναν σταυρόν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| κατσίν | πρόσωπο, μέτωπο | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| κυρού | πατέρα | ||
| σουμά | κοντά | ||
| τερεί | κοιτάει | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια |
