.
.
Το αηδόν’

Τον Χριστόν παρακαλώ

Τον Χριστόν παρακαλώ
fullscreen
Τα χ̌ειλόπα μ’ ’κι γελούν,
κλαίνε και πικρολογούν
Χρόνι͜α τρώει με ο καημόν,
τη κυρού μ’ ο στεναγμόν

Τον Χριστόν παρακαλώ
να ελέπ’ τον κύρ’ τ’ εμόν
Άμον το Χριστόν κι εγώ
κουβαλώ έναν σταυρόν

Ο πατέρα μ’ σο σκαμνίν
κάθεται έναν ζωήν
Σο κατσίν απέσ’ τερεί με,
υποφέρω και πονεί με

Τον Χριστόν παρακαλώ
να ελέπ’ τον κύρ’ τ’ εμόν
Άμον το Χριστόν κι εγώ
κουβαλώ έναν σταυρόν

Ο πατέρας σο παιδίν
στήριγμαν έν’ ση ζωήν
Και η κόρη σον πατέραν
στέκ’ σουμά τ’ νύχταν, ημέραν

Τον Χριστόν παρακαλώ
να ελέπ’ τον κύρ’ τ’ εμόν
Άμον το Χριστόν κι εγώ
κουβαλώ έναν σταυρόν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ελέπ’βλέπει/βλέπω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
κατσίνπρόσωπο, μέτωπο
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κύρ’πατέρα
κυρούπατέρα
σουμάκοντά
τερείκοιτάει
χ̌ειλόπαχειλάκια
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
ελέπ’βλέπει/βλέπω
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
κατσίνπρόσωπο, μέτωπο
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κύρ’πατέρα
κυρούπατέρα
σουμάκοντά
τερείκοιτάει
χ̌ειλόπαχειλάκια
Τον Χριστόν παρακαλώ

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost