Κορτσόπον μελαχρινόν

Κορτσόπον μελαχρινόν,
πολλά έμορφον, μικρόν
Τον Θεόν παρακαλώ
να ευτάω σε -ν- τ’ εμόν

Εμορφάδας ι-σ’ τρανόν,
έφαες την ψ̌ην τ’ εμόν
Σ’ ομμάτι͜α εσέν τερώ,
’δέν να ’φτάω ’κ’ επορώ

Παρακαλώ σε -ν-, πουλί μ’,
χάιτε πάμε σ’ οσπίτι μ’
Θα ευτάω σε -ν- τ’ εμόν,
κορτσόπον μελαχρινόν

Έλα, πουλί μ’, λέγω σε,
την ψ̌η μ’ εγώ δίγω σε
Ξάι πα ’κι κλαινίζω σε,
την ψ̌η μ’ εγώ δίγω σε
Ξάι πα ’κι κλαινίζω σε,
τη σεβντάν μαθίζω σε

Κορτσόπον μελαχρινόν,
έφαες την ψ̌ην τ’ εμόν
Αν ’κ’ ευτάω σε -ν- τ’ εμόν
θα ρούζω απέσ’ σον κρεμόν