Άμον Θεού είσαι τσιτσέκ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Τάκης Αλαματίδης, Χαράλαμπος Κοχλιαρίδης

Άμον Θεού είσαι τσ̌ιτσ̌έκ’
ντο σκουντουλίζ’, πουλόπο μ’ [γιαρ]
Εμέν εσύ όντες τερείς
εβγαίν’ και στέκ’ το ψ̌όπο μ’ [γιαρ]

Τ’ ομματόπα σ’ ελέπ’ ατα,
θαρρώ [πουλί μ’] θα παλαλούμαι [γιαρ]
Θαρρώ θα ρούζω σο κρεβάτ’
και άλλο [πουλί μ’] ’κι θα σ’κούμαι [γιαρ]

Άμον ήλιος ατέ φωτάζ’,
χαμογελά ’ίνεται μέρα [γιαρ]
Ασ’ όλια ατέ έμορφος
τ’ εμόν η περιστέρα [γιαρ]

Έλα, πουλί μ’, σ’ εμέτερα,
έλα σ’ εμετερίων [γιαρ]
Στ’ εγκαλιόπο μ’ ας έρρουζες
κι ας έτρωες [πουλί μ’] τον βίο μ’ [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ασ’	από
ατα	αυτά
ατέ	αυτή
βίο	το βιος, το σύνολο των ζωντανών που έχει στην ιδιοκτησία του κάποιος, η περιουσία κάποιου
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εβγαίν’	βγαίνει
εβγαίν’ και στέκ’	πάει να βγει
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
εμέτερα	δικά μας	ἡμέτερος
εμετερίων	δικών μας	ἡμέτερος
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφος	όμορφος/η
έρρουζες	έπεφτες
έτρωες	έτρωγες
’ίνεται	γίνεται
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
όλια	όλα
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
παλαλούμαι	τρελαίνομαι
πουλόπο	πουλάκι
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
σ’κούμαι	σηκώνομαι
σκουντουλίζ’	ευωδιάζει, μοσχοβολάει
τερείς	κοιτάς
τσ̌ιτσ̌έκ’	λουλούδι	çiçek
φωτάζ’	φωτίζει, λάμπει
ψ̌όπο	ψυχούλα