Προβολή Τραγουδιού
Τον Γώγο και τον Χρύσανθο |

Στιχουργοί: Πέτρος Λαζαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Πέτρος Λαζαρίδης, Σάββας Λαζαρίδης
Τη Γώγο τα τραγωδίας, τη Γώγο τα σκοπούς -ι Ατά χωρίζ’νε στέφανα και θέκ’ν’ ατ’ς μαναχούς -ι Τον Γώγον και τον Χρύσανθον, ατείντς τοι δύ’ς εντάμαν Ατείντς ντ’ εποίκεν ο Θεόν τρανόν έτον το θάμαν Κεμεντζ̌έ γλυκοκαλάτσ̌ευτον, λαλίαν πονεμένον Τ’ εμέτερον και το μιλέτ’ ’φέκετε μαεμένον Άμον αηδόν’ ο Χρύσανθον, αΐκον γλυκύν λαλίαν! Και με το Γώγον εντάμαν εκλαίνιζαν τα ψ̌ήα Μα το Θεόν, μα το Χριστόν και μα την Παναΐαν, άμον ατό το διδυμάρ’ ’κι γεννίεται αλλομίαν!
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αΐκον | τέτοιο/α | ||
αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ατά | αυτά | ||
ατείντς | αυτούς | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
γεννίεται | γεννιέται | ||
γλυκοκαλάτσ̌ευτον | γλυκομίλητο | γλυκύς + keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
διδυμάρ’ | δίδυμο | ||
δύ’ς | δύο | ||
εκλαίνιζαν | στενοχωρούσαν, έκαναν κπ να κλάψει | ||
εμέτερον | δικός/ή/ό μου | ἡμέτερος | |
εντάμαν | μαζί | ||
εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
έτον | ήταν | ||
θάμαν | θαύμα | ||
θέκ’ν’ | θέτουν, βάζουν | ||
κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
μαεμένον | μαγεμένος/ο | ||
μαναχούς | μονάχους | ||
μιλέτ’ | φυλή, έθνος | millet | |
τοι | τους/τις | ||
τραγωδίας | τραγούδια | ||
’φέκετε | (εφέκετε) αφήσατε | ||
χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |