Κι όλον κλαίνε

Προβολή Τραγουδιού

[Ωχ!] Ν’ αηλί που ξεριζούντανε [αμάν!]
[Και] μακρά -ν- ας σην πατρίδαν
[Και] Χ̌ελιδόνι͜α σον χ̌ειμωγκόν
σον ήλιον ’κ’ έχ’νε μοίραν

Κι όλον κλαίνε, κι όλον κλαίνε,
καν’νάν ’κ’ έχ’νε ’δέν να λένε,
την πατρίδαν αραεύ’νε

[Ωχ!] Οι Πόντιοι αναστορούν [αμάν!]
[Βάι!] ’κι ανασπάλλ’νε καμίαν
[Και] Ντο είδαν και ντ’ επέρασαν
ας σην γενοκτονίαν

Κι όλον κλαίνε, κι όλον κλαίνε,
καν’νάν ’κ’ έχ’νε ’δέν να λένε,
την πατρίδαν αραεύ’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ανασπάλλ’νε	ξεχνούν
αναστορούν	θυμούνται, αναπολούν
αραεύ’νε	ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν	aramak
’δέν	τίποτα
έχ’νε	έχουνε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
καν’νάν	κανέναν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ξεριζούντανε	ξεριζώνονται
χ̌ειμωγκόν	(ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα