Προβολή Τραγουδιού
Και ο Πόντον ερημώθεν |

Στιχουργοί: Γιώτης Γαβριηλίδης
Συνθέτες: Ανέστης Αθανασιάδης
Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης
Και -ν- ο Πόντον ερημώθεν, είνας μάναν ελιγώθεν Το παιδίν ατ’ς έσπαξαν και τ’ ομμάτι͜α τ’ς έκλαψαν Η καρδία τ’ς εματώθεν, η ψ̌η ατ’ς εφαρμακώθεν «Κρίμα», λέει, «σο παιδίν, είναι κι άλλα σο ραχ̌ίν» Τα σπαθία, τα μαχ̌αίρι͜α ση Τοπάλ-Οσμάν τα χ̌έρι͜α Σπάζ’νε ατείν’ και ρημάζ’νε και καν’νάν ’κι λογαρι͜άζ’νε Έκαψανε τα χωρία, τ’ εμετέρ’ ’πάν’ σα ραχ̌ία Το αίμαν άμον ποτάμ’, τα κορμία απέσ’ σ’ ορμάν’ Ακόμαν κρού’ν την Ελλάδαν, Θέ μ’, τ’ εμέτερον τη μάναν Ατείν’ καν’νάν ’κι φογούνταν και κανείναν ’κι αφουκρούνταν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
απέσ’ | μέσα | ||
ατείν’ | αυτοί | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
αφουκρούνταν | αφουγκράζονται | ||
είνας | ένας/μία | ||
ελιγώθεν | λιγώθηκε, λιποθύμησε | ||
εματώθεν | ματώθηκε | ||
εμετέρ’ | δικοί μου/μας | ἡμέτερος | |
εμέτερον | δικός/ή/ό μου | ἡμέτερος | |
ερημώθεν | ερημώθηκε | ||
έσπαξαν | έσφαξαν | ||
Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
κανείναν | κανένα | ||
καν’νάν | κανέναν | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κορμία | κορμιά | ||
κρού’ν | χτυπούν | κρούω | |
λογαρι͜άζ’νε | λογαριάζουν | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
ορμάν’ | δάσος | orman | |
’πάν’ | (απάν’) πάνω | ||
ποτάμ’ | ποτάμι | ||
ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
σπάζ’νε | σφάζουνε | ||
σπαθία | σπαθιά | ||
φογούνταν | φοβούνται | ||
χωρία | χωριά | ||
ψ̌η | ψυχή |