Στενόν σοκάκι μ’ έμορφον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Εμμανουηλίδης, Γεώργιος Κουσίδης

Στενό σοκάκι μ’ έμορφον,
με την ανεφορέαν
(Κι) Όταν δι͜αβαίνω θυμούμαι
τα παλαιά παρέας

Τερώ τη λάμπαν πως πιάν’,
το παραθύρ’ φωτάζει
Τερώ και το μικρόν τ’ αρνί μ’
μοναχόν πως δεβάζει

Ψηλά είν’ τα παράθυρα σ’,
συρμένα τα περτέδες
’Κι ’ξέρω ακόμα αν κάθεσαι,
’κι ’ξέρω αν εκοιμέθες

Σην πόρτα σ’ βάλον καρακίδ’,
σο παραθύρι σ’ σκάλα
Σην πόρτα σ’ δὼμα φίλεμαν,
σο παραθύρ’ εγκάλι͜αν

Αρ’ αέτσ’ έμορφα, πιτσ̌ιμλία!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
ανεφορέαν	ανηφοριά
βάλον	(προστ.) βάλε
δεβάζει	διαβάζει, περνάει, πηγαίνει κπ/κτ κάπου
δι͜αβαίνω	(για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ	διαβαίνω
δὼμα	δώσε μου
εγκάλι͜αν	αγκαλιά
είν’	(για πληθ.) είναι
εκοιμέθες	κοιμήθηκες
έμορφα	όμορφα
έμορφον	όμορφο
θυμούμαι	θυμάμαι
καρακίδ’	μάνταλο πόρτας
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
παρέας	(γεν. ενικ.) παρέας, (ον./αιτ. πληθ.) παρέες
περτέδες	παραπετάσματα παραθύρων, κουρτίνες	perde
πιάν’	πιάνει
πιτσ̌ιμλία	όμορφα, καλοσχηματισμένα, κομψά	biçimli
σκάλα	κλίμακα, σκάλα, αποβάθρα λιμανιού, το μέρος μεταξύ των ποδιών της περισκελίδας προς την βουβωνική περιοχή (προσομοιάζει την κορυφή σκάλας προς το κεφαλόσκαλο), ειδικό εξάρτημα της παγίδας πουλιών	scala<scando
συρμένα	τραβηγμένα
τερώ	κοιτώ
φίλεμαν	φιλί
φωτάζει	φωτίζει, λάμπει