Ερρώστεσα σην ξενιτειάν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Μαγειρόπουλος, Στάθης Κιτμιρίδης

Ας αρχινώ και λέγω σας
εγώ έναν τραγωδίαν,
γιαβρί μ’, όντες ερρώστεσα
αδά σην ξενιτείαν

Ερρώστεσα σην ξενιτειάν
κανείς ’κ’ έν’ να τερεί με
έναν χουλα̤ρέαν φαΐν,
ούτε νερόν να δί’ με

Θεέ μ’, εγώ ντ’ εποίκα σε
κι ατόσα πόνια δί’ς με;
Ση ξενιτείας τα στενά
εμέν γιατί κλαινί͜εις με;

Τα βάσανα ντο έσυρα,
Χριστέ μ’, αδά σα χρόνια
Έπαρ’ την ψ̌η μ’ κι ας γλυτώνω
ας σα τρανά τα πόνια

Εγώ πολλά ρεθύμεσα
τ’ έμορφον την Ελλάδαν
Κι ας όλτς πολλά ρεθύμεσα
τον κύρη μ’ και την μάνα μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
δί’	δίνει
δί’ς	δίνεις
έμορφον	όμορφο
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
ερρώστεσα	αρρώστησα
έσυρα	έσυρα, τράβηξα, έριξα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινί͜εις	κάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς
όλτς	όλους
όντες	όταν
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
ρεθύμεσα	νοστάλγησα
τερεί	κοιτάει
τραγωδίαν	τραγούδι
τρανά	μεγάλα
χουλα̤ρέαν	κουταλιά	κοχλιάριον
ψ̌η	ψυχή