Ήλε μ’, όθεν πας βασιλεύ’ς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Νίτσα Κουρτίδου

Εγέρασα, τα βάσανα
έσπριξαν τα μαλλία μ’
κι εποίκαν το καρδόπο μου
ταφίν σην εξορίαν

Βαΐων, ξαν Βαΐων,
εγώ πώς θ’ αποθάνω;
Χ̌ίλα̤ καλά παντέμορφα
ας σο γιάνι μ’ θα χάνω

Ζω κι η ζωή το καρδόπο μ’,
νεγκάζ’ κάθαν ημέραν
χωρίς να δί’ μ’ ανάπαψην,
πουλόπο μ’, έναν ώραν

Βαΐων, ξαν Βαΐων,
εγώ πώς θ’ αποθάνω;
Χ̌ίλα̤ καλά παντέμορφα
ας σο γιάνι μ’ θα χάνω

Ήλε μ’, όθεν πας βασιλεύ’ς
έπαρ’ κι εμέν τον ξένον
Εκεί εμέν πα αναμέν’
καρδόπον πονεμένον

Βαΐων, ξαν Βαΐων,
εγώ πώς θ’ αποθάνω;
Χ̌ίλα̤ καλά παντέμορφα
ας σο γιάνι μ’ θα χάνω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’	περιμένει
ανάπαψην	ανάπαυση
αποθάνω	πεθαίνω
βασιλεύ’ς	βασιλεύεις, δύεις
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
δί’	δίνει
εγέρασα	γέρασα
έπαρ’	(προστ.) πάρε
εποίκαν	έκαναν, έφτιαξαν	ποιέω-ῶ
έσπριξαν	άσπρισαν
κάθαν	κάθε
καρδόπο	καρδούλα
καρδόπον	καρδούλα
νεγκάζ’	κουράζω/ει
ξαν	πάλι, ξανά
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παντέμορφα	πανέμορφα
πουλόπο	πουλάκι
ταφίν	τάφος
χ̌ίλα̤	χίλια