Προβολή Τραγουδιού
Αν αποθάνω σο ταφί μ’ |
Δεντρά, όντες ανθίζετενΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Νίτσα Κουρτίδου
Αν αποθάνω σο ταφί μ’ έλα το χρόνον μίαν Άψον κερίν και ποίσον με, πουλόπο μ’, συντροφίαν Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’, [ψ̌η μ’] τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’ Εφίλεσα το μάγουλο σ’, ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’ Βοά η θάλασσα, πουλί μ’, και κλαίγ’νε τα ραχ̌ία Μοιρολογούνε τα πουλιά τ’ εμόν την μαναχ̌ίαν Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’, [ψ̌η μ’] τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’ Εφίλεσα το μάγουλο σ’, ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’ Γιατροί και γιατρικά πολλά, όλα̤ σον πόνο μ’ ξένα Όλα̤ σον πόνο μ’ ναφιλέν, αρνί μ’, χωρίς εσένα Αέτσ’ πως έν’, καλόν έν’, [ψ̌η μ’] τ’ εγκαλόπο σ’ αλών’ έν’ Εφίλεσα το μάγουλο σ’, ας σ’ εμόν τρυφερόν έν’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αλών’ | αλώνι | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| άψον | (προστ.) άναψε | ||
| εγκαλόπο | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εφίλεσα | φίλησα | ||
| κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
| μαναχ̌ίαν | μοναξιά | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ναφιλέν | μάταιο/α, ανώφελο | nafile/nāfile | |
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| ταφί | τάφο | ||
| ψ̌η | ψυχή |
