Λάχανα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Νίτσα Κουρτίδου

Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται,
παίρ’ ο ήλεν λύεται
Κι εγώ τηνάν αγαπώ [πουλί μ’]
αδακέσ’ ’κ’ ευρίεται

Λάχανα, πουλί μ’, λάχανα
σο πέραν τη μαχαλάν
Με τα χ̌έρα̤ σ’ εποίκες α’,
σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Ασ’ έναν μαχαλάν είμες
κι ασ’ έναν γειτονίαν
Τ’ έναν τ’ άλλο να ’λέπουμε
’κ’ επορούμε καμίαν

Λάχανα, πουλί μ’, λάχανα
σο πέραν τη μαχαλάν
Με τα χ̌έρα̤ σ’ εποίκες α’,
σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Σο πέραν, πουλί μ’, σο πέραν
σο πέραν τη μαχαλάν
Αΐκον το ταπιέτι σ’,
σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Λάχανα, πουλί μ’, λάχανα
σο πέραν τη μαχαλάν
Με τα χ̌έρα̤ σ’ εποίκες α’,
σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αδακέσ’	εδώ γύρω, κάπου εδώ
αΐκον	τέτοιο/α
ασ’	από
είμες	είμαστε
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
επορούμε	μπορούμε
ευρήκ’ς	βρίσκεις
ευρίεται	βρίσκεται
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
λύεται	λιώνει
μαχαλάν	γειτονιά	mahalle/maḥalle
μαχανάν	δικαιολογία, άλλοθι	bahane/bahāne<vahānag (μεσ.περσ.)
παίρ’	παίρνω/ει
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
ταπιέτι	συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου	tabiat/ṭabīʿat
τηνάν	αυτόν/ην που
χ̌έρα̤	χέρια
χ̌ι͜ονίεται	χιονίζεται