Λεμόνα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Νίτσα Κουρτίδου

Σίτι͜α επέγ̆’να ομάλα̤ - ομάλα̤
είδα ορμάνα̤ και λιβάδα̤
Και ση λιβαδί’ την άκραν
έστεκεν δεντρόν και μέγα

Έστεκεν δεντρόν και μέγα
τα νεράντζι͜α φορτωμένον

Έπλωσα να παίρω έναν
εχολά̤στεν η Λεμόνα

-Ντό χολά̤σ̌κεσαι, Λεμόνα;
Γιάμ’ ετσάκωσα κλαδόπον;

Κι αν ετσάκωσα κλαδόπον
να τσακούται το χ̌ερόπο μ’

Κι αν εμάρανα φυλλόπον
να μαραίνεται το ψ̌όπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη, αρχή
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
εμάρανα	έκανα κτ να μαραθεί
επέγ̆’να	πήγαινα
έπλωσα	άπλωσα, έτεινα
ετσάκωσα	έσπασα
εχολά̤στεν	θύμωσε, αγανάκτησε
κλαδόπον	κλαδάκι, μτφ. απόγονος
λιβάδα̤	λιβάδια
λιβαδί’	λιβαδιού
ομάλα̤	(επιρρ.) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, ίσια
ορμάνα̤	δάση	orman
παίρω	παίρνω
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τσακούται	σπάει
φυλλόπον	φυλλαράκι
χ̌ερόπο	χεράκι
χολά̤σ̌κεσαι	θυμώνεις, αγανακτάς
ψ̌όπο	ψυχούλα