Έναν πουλίν, καλόν πουλίν (’Πάρθεν)

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Έναν πουλίν, καλόν πουλίν
εβγαίν’ από την Πόλην [γιαρ]
Μηδέ σ’ αμπέλια εκόνεψεν
μηδέ σα περιβόλια [βάι εμάς]

Επήεν και -ν- εκόνεψεν
σ’ Αγια-Σοφιάς την πόρταν [γιαρ]
Έδειξεν τ’ έναν το φτερόν
σο αίμαν βουτεμένον [βάι εμάς]

Και σ’ άλλο το φτερόν εθε
χαρτίν βαστά γραμμένον [γιαρ]
Ατό, κανείς ’κι αναγνώθ’,
κανείς ’κ’ εξέρ’ ντο λέει [βάι εμάς]

Μηδέ κι ο Πατριάρχης μου
με όλους τους παπάδες [γιαρ]
Κι έναν παιδίν, καλόν παιδίν
πάει και αναγνώθει [βάι εμάς]

Σίτι͜α αναγνώθει, σίτι͜α κλαίει
σίτι͜α κρούει την καρδίαν [γιαρ]
«Ν’ αηλί εμάς και βάι εμάς!
’Πάρθεν η Ρωμανία!» [γιαρ/βάι εμάς]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
βουτεμένον	βουτηγμένο
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εβγαίν’	βγαίνει
εθε	του/της
εκόνεψεν	εγκαταστάθηκε, φώλιασε, προσγειώθηκε	konmak
εξέρ’	ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
επήεν	πήγε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρούει	χτυπάει	κρούω
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
’πάρθεν	(επάρθεν) πάρθηκε, αλώθηκε
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν