Η μάνα μ’ έν’ ση φυλακήν

Προβολή Τραγουδιού

Η μάνα μ’ έν’ ση φυλακήν
[αμάν, να βάι]
κι ο κύρη μ’ σα ραχ̌ία
Εμείς τέσσερα ορφανά
[αμάν, να βάι]
ση χώρας τα αυλία

Νουνίζω, μάνα μ’, ντ’ έσυρες
[αμάν, να βάι]
να τρανύντς τα παιδία σ’
Η ζωή σ’ όλιον έτονε
[αμάν, να βάι]
μαυροτυρα̤ννισίας

Μάνα μ’, πού ν’ ανταμώνω σε
[αμάν, να βάι]
και πού να απαντώ σε;
Να ρούζω σ’ εγκαλιόπο σου
[αμάν, να βάι]
και ν’ απαροθυμώ σε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα	Προέλευση
απαροθυμώ	αποβάλλω/ξεπερνάω τη νοσταλγία
αυλία	αυλές
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
έν’	είναι
έσυρες	έσυρες, τράβηξες, έριξες
έτονε	ήταν
νουνίζω	σκέφτομαι
όλιον	όλο, ολόκληρο
παιδία	παιδιά
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
τρανύντς	μεγαλώνεις, αναθρέφεις
χώρας	ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς